Σάββατο 15 Μαΐου 2010
Πλήθος ανένδοτο-εξέλιξης σταδιακής γέννημα-το αδιανόητο υψώνεται κι αγγίζει-ρεμβάζοντας αστέρια ερωτεύεται-ώσπου στο κεφάλι του να πέσει ο ουρανός
Κι αν το κορμί σου κύκλους κάνει-ανεξερεύνητος γαλαξίας η συνεύρεση του-ψέμα μικρό θα σ'αφηγηθώ κι ίσως βρεθώ κάποια στιγμή κοντά του
Χιλιάδες λοιπόν τα μικρά τα διαστημόπλοια-και γω μακριά σου να κοιτώ-σαν βαλς χορευτικό προσγειώνονται-ώσπου στο κεφάλι μου πέφτει ο ουρανός
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου